بررسی تغییرات شاخص‌های تن‌سنجی و عوامل مرتبط با آن در بیماران تحت درمان نگه‌دارنده با متادون

هدف: درمان نگه‌دارنده با متادون، یکی از روش‌های درمانی برای افراد وابسته به مواد مخدر است. متادون آگونیست اپیوئیدی مواد مخدر بوده و مواجهه مزمن با آن منجر به بروز عوارضی از جمله افزایش وزن می‌شود. از این‌رو شناخت ابعاد مختلف درمانی برای سوء مصرف مواد و پیامدهای آن می‌تواند بر بهبود روند درمان، کنترل بهتر شرایط بیمار و پیشگیری از ابتلا به مشکلات بعدی موثر باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل مرتبط با تغییرات وزن و آنتروپومتری در بیماران تحت درمان نگه‌دارنده با متادون انجام شده است. مواد و روش‌ها: در مطالعه حاضر پرونده 150 بیمار مراجعه‌کننده به مرکز درمانی سوء مصرف مواد مبین سمنان (از تاریخ 1/1/1390 تا 30/9/1393) مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه تغییرات وزن و شاخص توده‌ی بدنی در بیماران و ارتباط آن با متغیرهایی از قبیل سن، مصرف سیگار، سطح تحصیلات، مدت زمان مصرف مواد، وضعیت تاهل و اشتغال مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر بیانگر وجود تفاوت معنی‌دار در وزن و شاخص توده بدن در 3 ماه اول نسبت به 3 ماه دوم در افراد تحت درمان نگه‌دارنده با متادون است که این تغییرات در 3 ماه اول بیش‌تر بود (05/0p<). به علاوه مطالعه حاضر نشان داد بین نوع ماده مصرفی، مدت زمان سوء مصرف مواد، وضعیت استعمال دخانیات، سن و وضعیت تاهل رابطه معنی‌داری وجود دارد (05/0p<) در حالی‌که بین دوز متادون مورد استفاده، وضعیت اشتغال و سطح تحصیلات رابطه معنی‌داری مشاهده نشد. (05/0p>). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد بیماران تحت درمان نگه‌دارنده با متادون در سه ماه اول و دوم پس از درمان افزایش وزن نشان می‌دهند که این افزایش وزن با متغیرهایی از قبیل مدت زمان مصرف مواد و مصرف سیگار، ارتباط مستقیم و معنی‌داری داشت در حالی که بین افزایش وزن ناشی از درمان نگه‌دارنده با متادون با متغیرهایی از جمله سن، وضعیت شغلی و سطح تحصیلات ارتباط معنی‌داری یافت نشد.